Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Praeclare hoc quidem. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Duo Reges: constructio interrete. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Si enim ad populum me vocas, eum. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Quonam modo?

Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quod iam a me expectare noli. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Urgent tamen et nihil remittunt. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Cur iustitia laudatur? Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis?

Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Praeclare hoc quidem. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Cyrenaici quidem non recusant;

Bork: Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?
Quid enim?: Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Bork: Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Bork: Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;
Bork: Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Perge porro;: Sed ad bona praeterita redeamus.

Quanta autem ab illis varietas argumentorum ratione concludentium eorumque cum captiosis interrogationibus dissimilitudo! Quid, quod plurimis locis quasi denuntiant, ut neque sensuum fidem sine ratione nec rationis sensibus exquiramus?

Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.
Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

Nam ista commendatio puerorum, memoria et caritas amicitiae,
summorum officiorum in extremo spiritu conservatio indicat
innatam esse homini probitatem gratuitam, non invitatam
voluptatibus nec praemiorum mercedibus evocatam.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Sin aliud quid voles, postea.
Quid iudicant sensus?
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.
Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.