Inde igitur, inquit, ordiendum est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Duo Reges: constructio interrete. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Verum hoc idem saepe faciamus. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.

Bork: Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
Bork: Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant;
Bork: Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;
Bork: Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum
quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent
vera, coniungi debuerunt;

Erit enim mecum, si tecum erit.
Quis Aristidem non mortuum diligit?
Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?
Manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur utilitas, et, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem.
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.

Quid ergo? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; At certe gravius. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Cognitio autem haec est una nostri, ut vim corporis animique norimus sequamurque eam vitam, quae rebus iis ipsis perfruatur.

Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.

Satis est ad hoc responsum. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Prioris generis est docilitas, memoria;