Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Duo Reges: constructio interrete. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Frater et T. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Quis istud possit, inquit, negare? Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab
Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo
delectabatur, in mari abiecerat.

Confecta res esset.: Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Bork: Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Bork: Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Proclivi currit oratio.: Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate minora dicere.
Bork: Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.

Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Ego vero isti, inquam, permitto.

Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur;
Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat?
Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur;

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?